Grunnupplýsingar | |
Vöruheiti | Bethanechol |
Einkunn | Pharma einkunn |
Útlit | hvítt duft |
Greining | 95% |
Geymsluþol | 2 ár |
Pökkun | 25 kg / tromma |
Ástand | Kaldur og þurr staður |
Lýsing
Bethanechol er tilbúið ester sem er byggingarlega og lyfjafræðilega tengt asetýlkólíni. Múskarínörvi sem er hægt vatnsrofið og án nikótínáhrifa, bethanechol er almennt notað til að auka slétta vöðvaspennu, eins og í meltingarvegi eftir kviðarholsaðgerð eða við þvagteppu ef ekki er um hindrun að ræða. Það getur valdið lágþrýstingi, breytingum á hjartsláttartíðni og berkjukrampa.
Bethanechol er örvi múskarínasetýlkólínviðtaka með IC50 gildi upp á 1.837, 25, 631, 317 og 393 μM fyrir M1-5, í sömu röð, í geislabindandi bindiprófi sem notar CHO frumur sem tjá viðtaka manna. Það hindrar M2-miðlaða aukningu á hringlaga AMP af völdum ísópróterenóls í einangruðum smáþörmum frá naggrísum (IC50 = 127 μM). Bethanechol eykur grunntón í einangruðum þvagleggi í þvagleggi í svínum (EC50 = 4,27 μM). Það framkallar einnig vökvaseytingu í ristli, skeifugörn og skeifugörn hjá svæfðum rottum þegar það er gefið í 60 μg/kg skammti. Samsetningar sem innihalda bethanechol hafa verið notaðar til að auka þvaglát og bæta slétta vöðvaspennu í meltingarvegi.
Klínísk notkun
Aðalnotkun betanekólklóríðs er til að draga úr þvagteppu og kviðþenslu eftir aðgerð. Lyfið er notað til inntöku og með inndælingu undir húð. Það má aldrei gefa með inndælingu í vöðva eða í bláæð vegna hættu á kólínvirkri oförvun og tap á sértækri verkun. Rétt gjöf lyfsins tengist litlum eiturverkunum og engum alvarlegum aukaverkunum. Gæta skal varúðar við notkun betanekólklóríðs sjúklinga með sveppasýkingu; þegar það er notað við gláku veldur það höfuðverk í framan vegna samdráttar hringvöðva í auga og vegna krampa í brjóstholsvöðvum. Verkunartími þess er 1 klukkustund.
Dýralyf og meðferðir
Í dýralækningum er bethanechol fyrst og fremst notað til að örva þvagblöðrusamdrátt hjá litlum dýrum. Það er einnig hægt að nota sem vélinda eða almennt meltingarvegarörvandi, þó að metóklópramíð og/eða neostigmin hafi að mestu komið í stað þess fyrir þessa notkun.